5-7 նախադասությամբ գրավոր մեկնաբանի’ր հետեւյալ հատվածը։
«Բոլորս էլ ինչ-որ բանով նման ենք կրկեսի փղին. այս կյանքում մենք կապված ենք հարյուրավոր ցցերի, որոնք սահմանափակում են մեր ազատությունը:
Ապրում ենք` համարելով, որ «չենք կարող» անել բազում գործեր, ուղղակի, որովհետև, շատ վաղուց, երբ դեռ փոքր էինք, փորձել ենք ու չենք կարողացել:
Այն ժամանակ վարվել ենք այս փղի նման, մեր հիշողության մեջ գրանցել ենք այսպիսի հրահանգ. «Չեմ կարողացել, չեմ կարողանում և երբեք չեմ կարողանա»:
Մենք մեծացել ենք այս հրահանգով, որն ինքներս ենք մեզ տվել, և դրա համար էլ երբեք չենք փորձել ցիցը հանել»:
Մեկնաբանում
Այո,համաձայն եմ մենք կապված ենք հարյուրավոր ցցերի,իսկ ազատվել նույնսկ չենք փուրձում։Մեզ համար վաղենալու է մտածել թե ինչ կլինի ևս մեկ փորձ անելուց հետո։Մեր մեջ մնացել են հին հիշողությունները,որոնք կապված են միայն մեզ հետ և մեր վախերի, պարզ օրինակ լողը դու լողում ես և համարյա խեղդվում դուրս գալուն պես ասում ես,որ այլևս չեմ լողալու կարճ ասած յուրհաքանչյուր մարդ նրան գոնե կյանքում մեկ անգամ ասել է<<Չեմ կարողացել,չեմ կարողանում ու երբեք էլ չեմ կարողանա>>
Բարի Գալուստ`Masha's blog🤎📃 