222. Նախադասությունն ընդարձակի´ր:
Վախենո՞ւմ ես:
Վախենո՞ւմ ես որ մայրիկդ իմանա՞։
Հիշեցնե՞մ:
Հիշեցնե՞մ որ ինձ գումար ես պարտք։
Պիտի համոզե՞մ:
Պիտի համոզե՞մ որ գա՞ս:
Ծաղկե՞լ է:
Ծաղկե՞լ է գարունը:
Կտանե՞ս:
Կտանե՞ս պայուսակս:
Պիտի կարողանա´ս:
Պիտի կարողանա´ս կառավարել էմոցիաներդ:
Օգնի´ր:
օգնի՛ր դասս կարդամ և հասկանամ իմաստը։
Հիշի´ր:
Հիշի´ր ամեն ինչ կլինի բայց ոչ միանգամից:
Վստահի´ր:
Վստահի´ր ինձ լա՞վ:
Բերե´ք:
Բերե´ք ինձ իմ առաքումը:
223. Տրված արմատների կրկնությամբ բառեր կազմի´ր: Բառերի մեջ այդ արմատների գրությանն ուշադրություն դարձրո´ւ (փորձի´ր բացատրել՝ ինչո՞ւ ը-ն չի գրվում):
Օրինակ՝ բըրդ- բրդբրդել:
Մըրթ-մրթմրթալ
կըրթ-կրթել
սըրթ-սրթսրթալ
կըռ-կռալ
մըռ,-մռմռալ
բըռ-բռբռալ
224. Ընգգծված բառերն ու բառակապակցությունները համապատասխան ածականներով փոխարինի´ր:
Օրինակ ՝ 1. Տղան դպրոցի ընկերներին է սպասում: — Տղան դպրոցական ընկերներին է սպասում: 2. Երևացին անտառներով ծածկված սարերը: — Երևացին անտաոածածկ սարերը:
Հովտում մայիսը ծաղիկներով առատ ամիս Է: Բնությունը դաոնում Է արևից շողշողացող գույների իսկական հրա- վառություն:
Աշխարհը հնդկացիներից արժեքով նվերներ ստացավ: Դրանք գյուղատնտեսութան այն բույսերն են, որոնց պտուղներն օգտագործում ենք՝ առանց ծագման մասին իմանալու:
Մինչև տպագրության գյուտը ձեռքով գրվող ու պատկերներով զարդարվող գրքեր կային:
Միջին դարերի Հայաստանում գործել են մանրանկար- չության մեծ թվով կենտրոններ:
Տուփում ոսկուց ու արծաթից շատ իրեր կային:
225. Շարունակի´ր.
Գարնանային պայծառ աոավոտ էր: Քարին նստած, աչքս՝ նորածիլ կանաչի մեջ ոսկեդեղինով վառվող մի խատուտիկի, մտածում էի: Օդում թռչունների առավոտյան աղմուկն էր: Բացատում ոչ մի շարժում չկար:
Հանկարծ անտառից հարվածների ձայն լսվեց:Ես վախեցա և փախչեցի։Շուտով հողին նայելով տեսա մի մեծ կենդանու շողք։Շատ վախեցած էի բայց որոշեցի նայեմ վերև և տեսնեմ ու՞մ շողքն է։և տեսա մի մեծ արջի։Ձեռքն ինձ էր ուղել։Տեսնեմ ի՞նչ ձեռքի մեջ մի մեծ փուշ։Սկզբում վախենում էի հանեի փուշը բայց հետո համարձակվեցի և արջն ինձ ձեռք չտվեց։մինչ հիմա հիշում եմ այս պատմությունը և ծիծաղ և լաց միանգամից զգում եմ։
226. Նախաղասություններն ըստ օրինակի ժխտական դարձրո´ւ և փորձի՛ր բացատրել՝ ո՞ր դեպքում է «է» բայի ժխտականը «չէ», ո՞ր դեպքում՝ «չի»:
գ) Մնացած նախադասություններն ի´նքդ ժխտական դարձրու:
Ա- Ավտոբուսն արդեն եկել է: — Ավտորուսը դեռ չի եկել:
Պտուղը ծառից հեռու կրնկնի: — Պտուղը ծառից հեոու չի ընկնի:
Ջուրն ընկնողը անձրևից կվախենա: Ջուրն ընկնողը արձրևից չի վախենա
Այս գարուն ծառը ծաղկել է: Այս գարուն ծառը չի ծաղկել
Աղվեսի դունչը խաղողին հասնում է: Աղվեսի դունչը խաղողին չի հասնում
Ասաց, որ վաղը գալու է: Ասաց, որ վաղը չի գալու:
բ. Աըտակը դեռ աշակերտ է: — Արտակն արդեն աշակերտ
չէ։
Այո՛, այս տերևը դեղին Է: — Ո՛չ. այս տերևը դեղին չէ:
Քաղաքում արդեն մութ է: Քաղաքում արդեն մութ չէ։
Իմ ուզածը սա է: Իմ ուզածը սա չէ
Այս ծառը ծաղկած է: Այս ծառը դեռ ծաղկած չէ։
Մեկին գումարած մեկ երկու է: Մեկին գումարած մեկ երկու չէ։
Քո վազքը շատ արագ է: Քո վազքը այնքան էլ արագ չէ։
227. Կետերի փոխարեն գրի´ր տրված հոմանիշներից ամենահարմարը:
Ջուրը շատ սառն էր, ճիշտ օրվա նման։
…. (սիրտ շուռ եկած, տակն ու վրա եղած, ալեկոծված, հալված, վրդովված) ծովը ծեծում էր ափերը:
Ալեկոծված ծովը ծեծում էր ափերը։
Ինչո՞ւ ես այդպես … (աներեր, հաստատուն, անսասան, անշարժ, անդրդվելի, անխախտ) նստել՝ փայտ կուլ տվածի նման:
Ինչո՞ւ ես այդպես անշարժ նստել ՝ փայտ կուլ տվածի նման։
Մարդն այնպես … (շուտափույթ, արագ, շուտ, հապճեպ) էր քայլում, կարծես կարևոր մի բանից ուշանում էր:
Մարդն այնպես արագ էր քայլում, կարծես կարևոր մի բանից ուշանում էր։
Փոքրիկը մի քիչ ոտքը կախ գցեց, հետո … (համարձակվեց, սիրտ առավ, խիզախեց, հանդգնեց) ու մոտ եկավ:
Փոքրիկը մի քիչ ոտքը կախ գցեց, հետո սիրտ առավ ու մոտ եկավ։
Ի վերջո այնպիսի մի տաճար … (շինեց, կառուցեց, կերտեց),որ բոլորին զարմացրեց իր արվեստով:
Ի վերջո այնպիսի մի տաճար կառուցեց, որ բոլորին զարմացրեց իր արվեստով: