Posted in իմ բանաստեղծություն

Աննա կարմիր Աննա կապույտ Աննա սիրուն

Աննա Կարմիր

Աննա Կապույտ

Թող միշտ վառվեն

Անչքերդ Կապուտաչյա

Երեսդ կարծես վարդի նման լինի

Մազերդ շեկ ցորենի պես

Վառ լուս վառվի քո երեսին

Ու քո շարմաղ այտերին

Աննա Կարմիր

Աննա Կապույտ

Աննա սիրուն,գեղեցկուհի

Հայի արուն Չարենց լսի

Քո ձենը մեղմ ու քնքուշ

Վառված փայլուն աչքերի պես

Նորից վառվում նորից մարում

Իսկ հիմա Վառվում է վառվում

Posted in իմ բանաստեղծություն

Չկա (Մարիա Մելոյան)

չկա Չկա նրա նման ժպիտ նրա պես աչքեր,չկան նրա պես վարդեր իր Սիրուն շարմաղ թշերին;ՄԻ ԱՐև մի ժպիտ և մի նա:Կա չկա դա է կա չկա նա է նա է մի կյանք մի արև մի ժպիտ և թե կա նրա մեջ լույս թող այն

Չկա նրա նման ժպիտ

Նրա պես աչքեր

Չկան նրա պես վարդեր

Իր սիրուն շարմաղ այտերին

Մի արև մի ժպիտ և մի նա

Կա մի արև դա է

Կա մի լուսին նա է

Չկա Չկա նա

Կորել է թե փախեկ

Դաս միայն Արևն ու Լուսինը գիտեն

Ոչինչ ոչինչ չկա որ կկորի

Դու պետք է այն կորցնես

Չլնի նրան մի բան եղել է

Ես եմ ես ես եմ մեղավորը

Նա կորավ,կորավ անուշ ձայնը

վերջ չկա չկա չկա ու վերջ

Թող անուշ ձայնը հասնի Գելերին

Սպանի նրանց չար ոգիները

Սպանեց թե ոչ Սակայն մեկ կա մեկ չկա

Իսկ հիմա Չկա Չկա ՉԿա